Η οικογένεια είχε δοκιμάσει, χωρίς αποτέλεσμα, κάθε μορφή θεραπείας για την περίσταση και η μητέρα του έφτασε στα πρόθυρα της αυτοκτονίας, όταν εκείνος ήταν τεσσάρων ετών. Η επίσκεψη σε συγγενικό σπίτι, όπου ζούσαν δύο σκυλιά, έπειτα από ένα χρόνο, υπήρξε καθοριστική.

Ο Ντέιλ άρχισε να συνεννοείται και να παίζει με το γκόλντεν ριτρίβερ, όπως ένας φυσιολογικός άνθρωπος! Οι δικοί του έμειναν άναυδοι και έσπευσαν να του πάρουν σκυλί της ίδιας ράτσας.

Ο Χένρι (έτσι ονόμασαν το κουτάβι) θεράπευσε το μικρό Ντέιλ! Σήμερα, 19 χρόνων πια, σπουδάζει και ονειρεύεται να εργαστεί ως νηπιαγωγός. Σαν πολύτιμο ενθύμιο κρατά το κολάρο του Χένρι -που πέθανε πριν από δύο χρόνια- νιώθοντας απέραντη ευγνωμοσύνη για τη ζωή που ο πιστός σύντροφος του χάρισε.

Η συγκλονιστική ιστορία, που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας στη Βρετανία, είναι μια από τις αμέτρητες περιπτώσεις ίασης ανθρώπων από ζώα -μέθοδος η οποία συνιστάται από Ελληνες και ξένους επιστήμονες και εφαρμόζεται επιτυχώς σε πολλές χώρες.

Η συντροφιά των κατοικιδίων φαίνεται να έχει εξαιρετικά οφέλη και στην οργανική υγεία των ιδιοκτητών τους, καθώς συνδέεται με αριθμητικά λιγότερα προβλήματα υγείας μικρής σοβαρότητας (δυσκοιλιότητα, αϋπνία, ιώσεις, πονοκεφάλους), αλλά και με χαμηλότερους δείκτες χοληστερίνης και τριγλυκεριδίων. Ερευνες του Πανεπιστημίου της Ν. Υόρκης απέδειξαν ότι όσοι έχουν ένα κατοικίδιο στο σπίτι και υποφέρουν από στηθάγχη ή άλλα καρδιοαγγειακά νοσήματα, αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να συνεχίσουν να βρίσκονται στη ζωή ένα χρόνο μετά τη νοσηλεία τους. Γερμανοί επιστήμονες, μελετώντας για πέντε συνεχή χρόνια ένα δείγμα 10.000 ατόμων, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ιδιοκτήτες κατοικιδίων επισκέπτονταν λιγότερο το γιατρό από άτομα που δεν ζούσαν με κάποιο μικρό ζωάκι.

Για τα παιδιά η παρουσία ενός ζώου μπορεί να αποβεί καταλυτική, σύμφωνα με την ψυχολόγο δρα Φαίδρα Λογοθέτη. Η φροντίδα του -εξηγεί- τα βοηθά να καλλιεργήσουν την ικανότητά τους να εκφράζουν αγάπη και τρυφερότητα, να συντροφεύουν, να δένονται συναισθηματικά με τους άλλους. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι παιδιά που ζουν σε εμπόλεμες περιοχές, προσαρμόζονται σαφώς ευκολότερα στις αντίξοες συνθήκες όταν έχουν την παρέα ενός σκύλου ή μιας γάτας. Η έρευνα αποκαλύπτει, τέλος, πως η ύπαρξη ενός κατοικίδιου μέσα στο σπίτι συνδέεται άμεσα με την ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης στα παιδιά.

«Σε ηλικιωμένους που χαϊδεύουν, για παράδειγμα, μια γάτα, έχει μετρηθεί πτώση της πίεσης και των καρδιακών παλμών», λέει η κτηνίατρος Αμαλία Δόικα και προσθέτει: «Εχει διαπιστωθεί ότι η επούλωση των τραυμάτων επιτυγχάνεται γρηγορότερα όταν οι ασθενείς ή τραυματίες έχουν τη συντροφιά ζώων. Σε νοσοκομεία, μάλιστα, της Αγγλίας και της Αμερικής εφαρμόζεται η μέθοδος της επίσκεψης ζώων σε παιδιά με χρόνια, βαριά νοσήματα. Πιο κοινά ζώα συντροφιάς και για ανθρώπους με ψυχολογικά προβλήματα θεωρούνται τα γκόλντεν ριτρίβερ, λαμπραντόρ, βελγικά λυκόσκυλα, γάτες - ιδανικές για χαλάρωση- αλλά και τα ψάρια ενυδρείων».