Στις 27 Γενάρη 1945 ο Κόκκινος Στρατός έφτανε στο Άουσβιτς



Στις πύλες της κόλασης: Η Απελευθέρωση του Μπέργκεν Μπέλσεν, 15 Απριλίου 1945
Κοπέλες του Μαουτχάουζεν,
κοπέλες του Μπέλσεν,
μην είδατε την αγάπη μου;
Αυτό το βλέμμα, θα καταδιώκει πάντα τους υποστηρικτές του ναζισμού
Οι φρουροί του στρατοπέδου συγκέντρωσης Μπέργκεν - Μπέλσεν φορτώνουν τα πτώματα των νεκρών κρατουμένων στο φορτηγό με τη συνοδεία των Βρετανών στρατιωτών
Στο Στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν - Μπέλζεν της Κάτω Σαξονίας βρήκαν το θάνατο περισσότεροι από 70.000 άνθρωποι, μεταξύ αυτών και Σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου. Και στη φωτογραφία που σώζεται από το 1945 διακρίνεται ένα παιδάκι να περπατάει ατάραχο τη στιγμή που δίπλα του υπάρχουν εκατοντάδες πτώματα…
Αμερικανοί στρατιώτες δίπλα από μια σειρά των χιλιάδων πτωμάτων που βρίσκονται στο έδαφος σε στρατώνες στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Nordhausen, Γερμανία, στις 17 Απριλίου 1945. Βρέθηκαν περισσότερα από 3.000 σώματα, και μια χούφτα των επιζώντων
Στρατόπεδο συγκέντρωσης Ohrdruf. Λίγο μετά την απελευθέρωση του στρατοπέδου, τον Απρίλιο του 1945. Καθώς πλησίαζαν οι αμερικανικές δυνάμεις, οι φρουροί πυροβόλησαν και τους υπόλοιπους κρατούμενους.
Πεσμένα εδώ στο περίβλημα των φυλακών είναι τα καμένα πτώματα ορισμένων από τους Εβραίους σκλάβους εργάτες που αποκαλύφθηκαν από τον αμερικανικό στρατό στο γερμανικό στρατόπεδο αιχμαλώτων στο Schwabmünchen, 1η Μάη 1945
Νεκρά σώματα βρίσκονται στο γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης "Νταχάου" στη Γερμανία. Τα πτώματα βρέθηκαν από τους στρατιώτες του 7ου αμερικανικού στρατού, στο στρατόπεδο 14η Μαΐου 1945
Το Στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν - Γκούζεν ήταν Ναζιστικό στρατόπεδο που κατασκευάστηκε στην Αυστρία. Από την ίδρυση μέχρι την απελευθέρωσή του υπολογίζεται ότι σε αυτό βρήκαν τον θάνατο περίπου 100.000 άτομα.
Οι κρατούμενοι που βρέθηκαν εκεί, καθώς και όσοι είχαν απομείνει στα παραρτήματα, ανέρχονταν σε 66.124
Κρατούμενοι του Έμπενζεε αμέσως μετά την απελευθέρωσή τους
Το Στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν διέθετε "παραρτήματα", δηλαδή δευτερεύοντα στρατόπεδα σε περιοχές που είτε λόγω θέσης είτε λόγω εγκαταστάσεων μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την καταναγκαστική εργασία των κρατουμένων, όπως το Εμπενζεε (Ebensee) , Austria. 7 May 1945
Πτώματα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Gotha, Γερμανία. Απρίλιος 1945
Στρατοπέδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν, Αυστρία. 12η Μαΐου 1945
Φρουροί του στρατοπέδου Μπέργκεν-Μπέλσεν (Bergen-Μπέλσεν) μεταφέρουν πτώματα υπό συνοδεία κρατουμένων από Βρετανούς στρατιώτες.
Ένα φορτηγό που μεταφέρει τα αδυνατισμένα πτώματα των κρατουμένων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ. Στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ, κοντά σε Βαϊμάρη , Θουριγγία, Γερμανία. 14η του Απριλίου του 1945. Pfc. W. Chichersky
Ο Αμερικανός Συνταγματάρχης Edward Seiller αναγκάζει τους πολίτες του Landsberg να δουν τα θύματα του γειτονικού στρατοπέδου Kaufering IV
Άταφα πτώματα κρατουμένων στο στρατόπεδο Μπέργκεν-Μπέλσεν, που χάθηκαν από την πείνα και τις ασθένειες μπροστά από Block 210 με 209 μπλοκ (Großes Frauenlager) ορατό μέσα από τα δέντρα. Κάτω Σαξονία, Γερμανία. 17 Απρ του 1945
Αμερικανικοί στρατιώτες της 101ης Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας με τα πτώματα των κρατουμένων στο Kaufering IV, στρατόπεδο συγκέντρωσης (ένα στρατόπεδο υπο-στρατόπεδο του Νταχάου κύριου στρατοπέδου συγκέντρωσης).
Στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ, Θουριγγία, Γερμανία. Εικόνα Απριλίου 1945, από Margaret Bourke-White
Στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου, Άνω Βαυαρία, Γερμανία. 17 Απρ. του 1945
Τα σώματα των κρατουμένων του Μπέργκεν Μπέλσεν, στο δάσος στα περίχωρα του στρατοπέδου

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΚΙΩΝΗ

Πολυγραφότατος, από τους πιο πολυδιαβασμένους Ελληνες συγγραφείς, ο επονομαζόμενος και Μαξίμ Γκόργκι της Ελλάδας, o Μενέλαος Λουντέμης (Δημήτρης Βαλασιάδης, το πραγματικό του όνομα), γεννήθηκε τo 1912, στην Αγία Κυριακή της Μικράς Ασίας και «έφυγε» από τη ζωή 22 Γενάρη το 1977.



Καρτερικός και αλύγιστος, αγωνίστηκε για όλα τα πανανθρώπινα ιδανικά, που συνοψίζονται στο έργο του. Εργα του, όπως τα μυθιστορήματα «Συννεφιάζει», «Οι κερασιές θα ανθίσουν φέτος» και το μπεστ σέλερ «Ενα παιδί μετράει τ' άστρα» διαβάστηκαν πολύ από τη νεολαία τις δεκαετίες του '50, του '60 και του '70.


Στην Κατοχή, οργανώθηκε στο ΕΑΜ και διετέλεσε γραμματέας της οργάνωσης διανοουμένων. Κατά τον Εμφύλιο συλλαμβάνεται για τα «φρονήματα», δικάζεται για εσχάτη προδοσία και καταδικάζεται σε θάνατο. Το 1947, ο Λουντέμης συλλαμβάνεται και εξορίζεται στη Μακρόνησο, ενώ η γυναίκα του Εμυ με την τρίχρονη κόρη τους Μυρτώ εξορίζεται στη Χίο και μετά στο Τρίκερι.



Το 1956 τον μετέφεραν στην Αθήνα από τον τόπο εξορίας του για να δικαστεί, επειδή, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, στο βιβλίο του «Βουρκωμένες μέρες» υπάρχουν «...προπαρασκευαστικές πράξεις εσχάτης προδοσίας...».


Αφού διαβάστηκε το κατηγορητήριο, ερωτώμενος από τον πρόεδρο περί της ενοχής του απαντά:
«Ναι, είμαι ένοχος. Οχι όμως γι' αυτά που έγραψα, αλλά γι' αυτά που δεν έγραψα και ακριβώς γιατί δεν τα έγραψα. Κατηγορούμαι ότι έγραψα για τους απλούς ανθρώπους, για τους ανθρώπους του μόχθου, για τους φτωχούς. Μα για ποιους έπρεπε να γράψω; Εγώ αυτούς γνώρισα, αυτούς αγάπησα, μαζί τους μοιράστηκα και τις χαρές και τις πίκρες μου. Δίπλα τους γεύτηκα κι εγώ την πίκρα της εκμετάλλευσης και της κοινωνικής αδικίας και ήταν οι μόνοι που μου συμπαραστάθηκαν. Γι' αυτό και αισθάνομαι φταίχτης που δεν έγραψα όσα έπρεπε να γράψω γι' αυτούς».




Οταν φτάνει να περιγράψει το δράμα του παιδιού και της γυναίκας του, ο πρόεδρος παρατηρεί: «Αν πράγματι νιώθεις στοργή για το παιδί και τη γυναίκα σου, θα 'πρεπε να 'χεις κάνει δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ».




Και ο Λουντέμης απαντά:

«Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο. Δεν θα τα κάμω πάλι τέσσερα εγώ».

Αλλωστε, το γράφει και στο «Ενα παιδί μετράει τ' άστρα»:

«Ζωντανός θα πει περήφανος»!




Μετά τη δίκη και την απαγόρευση κυκλοφορίας των βιβλίων του, το κλίμα είναι βαρύ για τον Λουντέμη. Εκπατρίζεται στο Βουκουρέστι και χάνει την ελληνική ιθαγένεια από τη δικτατορία του Παπαδόπουλου. Στη Ρουμανία, συνεχίζει το συγγραφικό του έργο, αλλά νοσταλγεί πάντα την Ελλάδα. Μετά τη μεταπολίτευση και μετά από μεγάλες περιπέτειες ανακτά την ελληνική ιθαγένεια και επιστρέφει το 1976. Δεν πρόλαβε να χαρεί για την επάνοδό του και στις 22 Γενάρη 1977 πεθαίνει από καρδιακή προσβολή rizospastis.gr

Σφαγή των Καλαβρύτων
Η σφαγή των Καλαβρύτων αναφέρεται στην εξολόθρευση του ανδρικού πληθυσμού και την επόμενη συνολική καταστροφή της πόλης των Καλαβρύτων στην Ελλάδα, από στρατιώτες της γερμανικής 117ης Μεραρχίας Καταδρομών, κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου στις 13 Δεκεμβρίου του 1943.
Η σφαγή των Καλαβρύτων είναι η πιο βαριά περίπτωση πολεμικού εγκλήματος στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου πολέμου.



Η Σφαγή του Διστόμου

Ένα από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα των Ναζί στην κατεχόμενη Ελλάδα.

Ελλάδα. Αύγουστος 1943. Οι Γερμανοί ως αντίποινα για την δολοφονία δύο στρατιωτών τους, εκτέλεσαν με απαγχονισμό 15 Έλληνες Πατριώτες στην Φλώρινα.


Αθήνα. Στην οδό Ξενίας κρεμάστηκαν 5 μέλη του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ το 1944 από τους Γερμανούς.
Από την εκτέλεση στην οδό Ξενίας. Το κορμί του ΕΠΟΝίτη Βλάση Αποστολέρη.


Στο χωριό Κοντομάρι της Κρήτης. Οι ναζιστικές δυνάμεις συγκέντρωσαν όλους τους κατοίκους, συνέλαβαν 25 άνδρες, ηλικίας από 18 έως 50 ετών και τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ, αφήνοντας να ζήσουν μονάχα οι ηλικιωμένοι. Κοντομαρί, Πλατανιάς, Κρήτη, Ελλάδα. 2η Ιουνίου 1941. Οι εικόνες λήφθηκαν από τη γερμανική Βέρμαχτ, ανταποκριτής Franz-Peter Weixler.
The Massacre of Kondomari. On 2 June 1941
Την επόμενη μέρα μετά την τελική επικράτηση των δυνάμεων του Άξονα στη Μάχη της Κρήτης, μια μονάδα αλεξιπτωτιστών υπό τον υπολοχαγό Horst Trebes εκτελούν, για αντίποινα στην πρωτοφανή αντίσταση που αντιμετώπισαν, όλους τους άνδρες του χωριού Κοντομαρί. Οι ναζιστικές δυνάμεις συγκέντρωσαν όλους τους κατοίκους, συνέλαβαν 25 άνδρες, ηλικίας από 18 έως 50 ετών και τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ, αφήνοντας να ζήσουν μονάχα οι ηλικιωμένοι. Την επόμενη μέρα, 3 Ιουνίου του 1941, οι ναζιστικές δυνάμεις προχώρησαν σε ένα ακόμα έγκλημα πολέμου: το Ολοκαύτωμα της Καντάνου. Οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους περίπου 180 κατοίκους του χωριού, έσφαξαν ακόμα και τα ζώα τους ενώ πυρπόλησαν όλα τα σπίτια.

Αθήνα 1943, γερμανοτσολιάς ποζάρει δίπλα σε απαγχονισμένο ελληνόπουλο. (φωτογραφία Drehsen)


Αθήνα 1943, απαγχονισμένα ελληνόπουλα. (Φωτογραφία Drehsen)
Ελλάδα. Αγχόνη για την Λουκία (μητέρα) και Σοφία (κόρη) Τοπάλη και τη Φιλίτσα Καλαβρού στις 7 Ιουνίου 1944, στην πλατεία του σταθμού των Κάτω Λεχωνίων, από τους Γερμανούς κατακτητές και τους συνεργάτες τους (τα ΕΑΣΑΔ -Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσεως.)

Πηγή του άρθρου: Φωτογραφική εγκυκλοπαίδεια - Φωτογραφίζοντας ναζιστικές θηριωδίες

Αυτή η φωτογραφία από Holocaust Memorial Παρισιού δείχνει ένα Γερμανό στρατιώτη να πυροβολεί έναν ουκρανό Εβραίο κατά τη διάρκεια μαζικής εκτέλεσης στη Βίννιτσα Ουκρανίας, κάποια στιγμή μεταξύ 1941 και 1943. Αυτή η εικόνα έχει τίτλο «Ο τελευταίος Εβραίος στη Vinnitsa», το κείμενο γράφτηκε στο πίσω μέρος της φωτογραφίας, η οποία βρέθηκε σε ένα άλμπουμ φωτογραφιών που ανήκουν σε ένα Γερμανό στρατιώτη. (AP Photo / USHMM / LOC)
Λαμβάνοντας αυτές τις φωτογραφίες, που ήταν απαγορευμένες, οι γερμανικοί στρατιώτες μπορεί και να δικάζονταν σε στρατοδικείο. Αυτό όμως ποτέ δεν τους σταμάτησε. Αργότερα, οι περισσότερες από αυτές τις φωτογραφίες, βρέθηκαν σε νεκρούς στρατιώτες και χρησιμοποιήθηκαν στην Νυρεμβέργη
Einsatzgruppen. Τα θανατηφόρα τάγματα θανάτου του Χίτλερ. Η μελανότερη σελίδα των Einsatzgruppen ίσως γράφτηκε το 1941 στο Κίεβο, στο φαράγγι του Babi Yar. Σύμφωνα με αναφορές, σε διάστημα δύο ημερών, τμήμα των Einsatzgruppe C, αποτελούμενο απο 500 άνδρες, ξεκλήρισε 33.771 εβραίους.
Το 1945 στο Volary της Τσεχοσλοβακίας ο στρατός των ΗΠΑ ανάγκασε Γερμανούς πολίτες να περπατήσουν δίπλα από τα σώματα των 30 Εβραίων γυναικών που είχαν πεθάνει σε μια πορεία θανάτου στην Τσεχοσλοβακία.
Χάρκοβο Ουκρανίας 1942
Ύποπτοι αντίστασης κρεμασμένοι στα μπαλκόνια, σε δημόσια θέα, από γερμανικά κατοχικά στρατεύματα στην ουκρανική πόλη του Χάρκοβο (Ρωσικά: Χάρκοβο)


Lepa Ράντιτς Εθνική ηρωίδα της Γιουγκοσλαβίας. Ήταν μόλις 17 ετών όταν κρεμάστηκε από τους Γερμανούς το 1943.
Τρεις σοβιετικοί πολίτες κρεμάστηκαν από ένα δέντρο από τις γερμανικές δυνάμεις με την ανάγνωση σε πλακάτ, "Είμαστε αντάρτες και πυροβολήσαμε Γερμανούς στρατιώτες", στα γερμανικά και ρωσικά. Μινσκ, Λευκορωσία. 1941.

Λευκορωσία, Mink,1941 -1942


Λευκορωσία. Minsk. 7η του Μάη του 1942, Κεντρική Πλατεία (στο παρασκήνιο - η καταστροφή του ξενοδοχείου "Paris"). Ένας από τους δύο που απαγχονίστηκαν - Isay Kazinets
Τα γερμανικά στρατεύματα εκτελούν Σέρβους πολίτες στο Πάντσεβο, βόρεια του Βελιγραδίου, Σερβία 22 Απριλίου 1941. Φωτογράφος: Gerhard Gronefeld.


Στις 20 Ιουλίου 1941 ένα εκτελεστικό απόσπασμα της Βέρμαχτ εκτέλεσε 16 αντιστασιακούς στην περιοχή Palanka κοντά στο Βελιγράδι. Τη δεκαετία του ΄60 ένα γερμανικό εβδομαδιαίο περιοδικό, το West German weeklies, δημοσίευσε τις φωτογραφίες της εκτέλεσης στις οποίες διακρίνεται ένας γερμανός στρατιώτης χωρίς κράνος, ζώνη και διακριτικά να κατευθύνεται προς τα θύματα πριν από την εκτέλεση. Το περιοδικό ζητούσε από τους αναγνώστες να αναγνωρίσουν τον στρατιώτη. Οι φωτογραφίες είχαν τραβηχτεί από έναν άλλο στρατιώτη της Βέρμαχτ και τις εμφάνισε ένας κάτοικος της Palanka.
Το 1941 οι Γερμανοί άρχισαν να σκοτώνουν μαζικά ομήρους της Σλοβενίας, προκειμένου να τρομάξουν τους κατοίκους της περιοχής και να τους αποτρέψουν να ενταχθούν στην εθνική αντίσταση.
Οι όμηροι πυροβολήθηκαν στο Maribor και Celje, οι Γερμανοί οδήγησαν τα φορτηγά στο Γκρατς. Τους έκαψαν στο νεκροταφείο σε κλίβανο για καύση νεκρών.



Slovenščina: Nalaganje ustreljenih talcev krste, Stari Pisker, 22. julija 1942.
Από το 1941 οι Γερμανοί άρχισαν να σκοτώνουν μαζικά ομήρους της Σλοβενίας, προκειμένου να τρομάξουν τους κατοίκους της περιοχής και να τους αποτρέψουν να ενταχθούν στην εθνική αντίσταση.
τα SS Einsatzcomando σε εκτέλεση Εβραίων στο Dubossary (14η Σεπτεμβρίου 1941).
Πυροβολημένοι Πολωνοί αιχμάλωτοι πολέμου στο Ciepielów (9η Σεπτεμβρίου, 1939)



Δημόσια εκτέλεση στην κατεχόμενη Πολωνία
Εκτέλεση Παρτιζάνων στη Ρωσία δι 'απαγχονισμού στο Unternehmen Barbarossa, το καλοκαίρι του 1941.
Κρεμασμένοι Σοβιετικοί πολίτες από Γερμανούς. 1941 - 1942
Οι πολίτες της Λευκορωσίας σε αναγκαστική συγκέντρωση για να παρακολουθήσουν την εκτέλεση ύποπτων ανταρτών στο Μινσκ. Η Όλγα Fyodorovna Sherbatsevich, μια νοσοκόμα στη 3η Μινσκ Παιδική Πολυκλινική, δημοσίως απαγχονίστηκε με δύο άλλα άτομα ύποπτα ως αντάρτες, μπροστά στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών της Λευκορωσίας. Καθένας έφερε ένα πλακάτ που αναφέρει, "Είμαστε αντάρτες και έχουμε πυροβολήσει γερμανικά στρατεύματα".
Τέσσερις Σοβιετικοί άνδρες ύποπτοι για συμμετοχή σε αντιστασιακές δραστηριότητες απαγχονίστηκαν από τους Γερμανούς, μέλη της Sicherheitsdienst des Reichsführers-SS, την υπηρεσία πληροφοριών των SS. Οι άνδρες απαγχονίστηκαν λίγο μετά τη γερμανική εισβολή στη Σοβιετική Ένωση. Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα. Ρωσία, Σοβιετική Ένωση. Αύγουστο / Σεπτέμβριο του 1941.
Γάλλος δημοσιογράφος Jean Marin βλέπει το σώμα ενός τετράχρονου παιδιού που δολοφονήθηκε με 163 άλλους Βέλγους πολίτες από τη γερμανική 6η SS Στρατιά Αρμάτων Kampfgruppe "Peiper", μέρος του 1ου SS Panzer Division Leibstandarte SS Αδόλφος Χίτλερ, με επικεφαλής τον SS-Standartenführer Joachim Peiper. Κατά τη διάρκεια της σκληρής Μάχης των Αρδεννών, ο Peiper έδωσε εντολή στους στρατιώτες του να σκοτώνουν αμάχους μέσα και γύρω από Stavelot, Parfondruy και Renardmont στο Βέλγιο όπου υποψιαζόταν υπόθαλψη ή βοήθεια ντόπιων στα συμμαχικά στρατεύματα. Από 18 με 20 Δεκέμβριος 1944, οι γερμανοί στρατιώτες σκότωσαν σχεδόν 200 άνδρες, γυναίκες και παιδιά όλων των ηλικιών.


Βέλγοι πολίτες που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς στρατιώτες του 6ου SS Στρατιά Αρμάτων Kampfgruppe Peiper, μέρος του 1ου SS Panzer Division Leibstandarte SS.
Κρεμασμένοι Σέρβοι στο Πάντσεβο, σε αντίποινα για το θάνατο SS στρατιωτών.
Φωτογραφία: Gerhard Gronefeld
Πάντσεβο, 22 Απριλίου του 1941 DHM, Βερολίνο.
Ένας Σοβιετικός αντιστασιακός εκτελείται με απαγχονισμό από Γερμανούς στρατιώτες σε μια δημόσια πλατεία. Η πινακίδα που τοποθετείται στο δέντρο διαβάζει "Βλαντιμίρ Vinogradov. Σκότωσε έναν Γερμανό στρατιώτη στο Vitebsk (Λευκορωσία) στις 23 Σεπτεμβρίου 1941."
Ένας Σοβιετικός αντιστασιακός εκτελείται από δυνάμεις τού άξονα στο Στάρι Οσκόλ. Το σώμα αφήνεται να κρέμεται για αρκετές μέρες, ώστε οι Ρώσοι πολίτες στην περιοχή να γνώρισουν τις συνέπειες της συμμετοχής σε αντιστασιακή δραστηριότητα.
Russia, Soviet Union. July 1942. Image taken by Tamás Konok.
Εκτέλεση κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.
Εκτέλεση με τσεκούρι.
Γιουγκοσλάβος παρτιζάνος εκτελείται από τους Γερμανούς ναζί στρατιώτες. Εκτέλεση από ένα κτηνώδες καθεστώς.
Εκτέλεση συλληφθέντων σοβιετικών ανταρτών, από Γερμανούς τον Ιανουάριο του 1943.
Zoya Anatolyevna Kosmodemyanskaya
Η Ζόγια Κοσμοντεμιάνσκαγια ήταν μια Σοβιετική Αντιστασιακός και μια από τις γνωστότερες ηρωϊδες της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν γνωστή μετά θάνατον με την επωνυμία -Ρωσίδα Ζαν Ντ' Αρκ-, καθώς εκτελέσθηκε από τους ναζί δια απαγχονισμού σε ηλικία 18 ετών, κατηγορούμενη για δολιοφθορά. Ο προπαγανδιστικός χαρακτήρας που έλαβε από τους θύτες η τιμωρία της προκειμένου να εκφοβίσουν τους κατεχόμενους σοβιετικούς πληθυσμούς, τη μετέτρεψε σύντομα σε εθνικό σύμβολο.



Τάγματα Θανάτου, Κόβνο.
Ο Peter Egner πρέπει να είναι μεταξύ των αξιωματικών στα SS Τάγματα Θανάτου ( τα οποία λειτουργούσαν υπό την αιγίδα της Γκεστάπο) και ήταν ένοχος για τον θάνατο 17 χιλιάδων ανθρώπων στο Βελιγράδι και τα περίχωρά του. Φωτογραφία: EPA
Γαλλία, 1944. Οι Γερμανοί συλλαμβάνουν το μέλος της Γαλλικής Αντίστασης George Blind. Με συνοπτικές διαδικασίες ή και χωρίς διαδικασίες η απόφαση είναι να πεθάνει. Οι 17 Γερμανοί στρατιώτες σημαδεύουν τον Blind που τους χαμογελά. Έτσι, αυτή η φωτογραφία έμεινε στην ιστορία γιατί 17 στρατιώτες σκοτώνουν έναν άνθρωπο που χαμογελά μπροστά στο θάνατό του.Ο George Blind εκτελέστηκε τον Οκτώβριο του 1944.
Ελλάδα. Η εκτέλεση του Δημήτρη Δροσάκη από τους ναζί στην Κρήτη τον Ιούνιο του 1941
Η ιστορία των παραστρατιωτικών Einsatzgruppen των ναζί, είναι βαμμένη με το αίμα αθώων ανθρώπων. Κατά τη διάρκεια του Β” Παγκοσμίου Πολέμου, οι τέσσερις Κινητές Μονάδες Θανάτου του Χίτλερ σκότωσαν περίπου 1,5 εκατομμύριο Εβραίους, τσιγγάνους, κομμουνιστές, ανάπηρους και άτομα με διανοητικά προβλήματα.Αυτά τα μικρά σε μέγεθος, δολοφονικά τμήματα των ναζί, σκότωναν εν ψυχρώ και χωρίς διακρίσεις άνδρες – γυναίκες – παιδιά και έκλεβαν τις περιουσίες των θυμάτων τους. Τα τμήματα Einsatzgruppen ήταν τα πρώτα που εφάρμοσαν την ιδέα για θαλάμους αερίων, η οποία τελειοποιήθηκε αργότερα στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως.
Η σφαγή του Μπάμπι Γιαρ (29-30 Σεπτεμβρίου 1941)
Θύματα: περισσότερα από 30 χιλιάδες, με τον πιο ειδεχθή τρόπο από δυνάμεις των SS το Σεπτέμβριο του 1941. Με τη βοήθεια τοπικών συνεργατών και της ουκρανικής αστυνομίας εκτέλεσαν 33771 εβραίους πολίτες του Κίέβου κάτι που θεωρείται η μεγαλύτερη μεμονωμένη σφαγή στην ιστορία του Ολοκαυτώματος.
Drohobycz, Poland, German policemen executing four hostages, 1943



Η σφαγή στο Kamenets - Podolski, Καμιάνετς - Ποντίλσκιι,Ουκρανία.
Λοτζ, Πολωνία.
Κρακοβία.
Στις πύλες της κόλασης: Η Απελευθέρωση του Μπέργκεν Μπέλσεν-, 15 Απρ 1945