Κύματα - κύματα η λαοθάλασσα πλημμύριζε την πλατεία Συντάγματος, τις οδούς Πανεπιστημίου, Σταδίου, Ακαδημίας, το Ζάππειο, την πλατεία Ομονοίας. 

Οι 1.264 μέρες φασιστικής κατοχής ήταν πλέον παρελθόν κι αυτό φάνηκε περίτρανα όταν στις 9.45 το πρωί μαχητές του ΕΛΑΣ κατέβασαν από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία υψώνοντας στη θέση της την ελληνική.

Την επομένη, 13 του Οκτώβρη, ο «Ριζοσπάστης» έγραφε στην πρώτη του σελίδα με μεγάλα, κεφαλαία, γράμματα: «ΖΗΤΩ Η ΛΕΥΤΕΡΗ ΑΘΗΝΑ ΜΑΣ», ενώ ο Γ. Ζέβγος με άρθρο του εξηγούσε ότι η μεγάλη αυτή μέρα της απελευθέρωσης ήταν ταυτόχρονα και το «ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ». 

Εθνική Αντίσταση

IV. ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ 1941-1944

ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΙΩΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Δίχως υπερβολή, η ιστορία της πόλης είναι ζυμωμένη με τα γεγονότα της Κατοχής. Λίγες περιοχές της χώρας - και ακόμα λιγότερες συνοικίες στην Αθήνα - ταυτίστηκαν τόσο με τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Λίγες περιοχές προσέφεραν ομαδικούς ηρωισμούς και θυσίες στο βωμό της ελευθερίας. Η Εθνική Αντίσταση στην Καισαριανή φυτεύτηκε από τα μέλη του ΚΚΕ που προσπαθούσαν να ανασυγκροτηθούν από την καταδίωξη της δικτατορίας του Μεταξά. Πριν ακόμα από τον πόλεμο υπήρχαν στην Καισαριανή τρείς τέτοιοι πυρήνες. Επικεφαλής ήταν:

- ο Θανάσης Κλάρας, ο κατοπινός Αρης Βελουχιώτης.
- ο Γιάννης Χατζηπαναγιώτου, ο μετέπειτα καπετάν—Θωμάς στον ΕΛΑΣ της Κεντρικής Στερεάς.
- ο Στέλιος Μακαρώνας.

Μέλη των κομματικών πυρήνων ήταν οι:
Στέλιος Φράγκος, Γιάννης Ξυδόπουλος, Φάνης Κωνσταντινίδης, Φωτεινή Τσάμπαση, Κυριάκος Αμουργιανός, Θόδωρος Κουλίτσος – Νικολαίδης, Παναγιώτης Δουλής , Ελπίδα Κουρουνιώτη , Νίκος Θεοδωρίδης και άλλοι.

Στις 15 Μάη 1941, ελάχιστες μέρες μετά την κάθοδο των Γερμανών στην Αθήνα, ο Θανάσης Κλάρας μίλησε ανοιχτά για ένοπλο αγώνα, σε μυστική σύσκεψη όλων των μυημένων που αναφέρθηκαν παραπάνω. Το Μάιο του 1942 ο Θανάσης Κλάρας σχημάτισε την πρώτη ομάδα του ΕΛΑΣ στη Στερεά Ελλάδα. Μαζί του ήταν ο Καισαριανιώτης Στέφανος Τσάφος που έμεινε μαζί του μέχρι το τέλος, και σκοτώθηκε τον Απρίλιο του 1945.