το Γκάζι και η ιστορία του με λίγα λόγια.
1857: Ιδρύεται με διάταγμα του 13χρονου Όθωνα το εργοστάσιο παραγωγής αεριόφωτος. Ονομάζεται τότε Αθηναϊκό Εργοστάσιο της Γαλλικής Εταιρείας Αεριόφωτος. Αρχικός σκοπός του είναι ο φωτισμός της πόλης. Το εργοστάσιο λειτουργεί για πρώτη φορά το 1862.
1910: Αυτήν τη χρονιά, καθώς ισχυρίζονται οι ειδικοί, εγκαθίστανται οι πρώτοι οίκοι ανοχής στην περιοχή και τότε αποκτά την ονομασία «Γκαζοχώρι», που προσδιορίζει τα «σπίτια». «Γκαζοχωρίτης» αποκαλείται ο θαμώνας και «Γκαζοχωρίτισσα» η εργαζόμενη.
1945-1950: Οικοδομούνται τα πρώτα σπίτια, που κατακλύζονται από μεσαία και κατώτερα στρώματα του αθηναϊκού πληθυσμού. Ένα από τα πρώτα επαγγέλματα που ακμάζουν στο Γκάζι είναι το τύπωμα πινακίδων πάνω σε καφάσια.
1967: Οικογένειες μουσουλμάνων από τη Βόρεια Ελλάδα, τη Θράκη και άλλοι μετανάστες μετακομίζουν στο Γκάζι. Η περιοχή φημίζεται τώρα για τα φαναρτζίδικα και για τις μικρές βιοτεχνικές μονάδες της.
1983: Κλείνει το Εργοστάσιο Φωταερίου, καθώς η χρήση του γκαζιού θεωρείται ήδη παρωχημένη και η λειτουργία του ρυπογόνα για την Αθήνα.
1989: Η πρώτη οργανωμένη προσπάθεια πάνω στο χοροθέατρο, οι Ροές της Σοφίας Σπυράτου, βρίσκει στέγη στο Γκάζι.
1999: Εγκαινιάζεται ο μεγαλύτερος πολιτιστικός χώρος της πόλης, η Τεχνόπολις του Δήμου Αθηναίων στο χώρο του Εργοστασίου Φωταερίου. Εμφανίζονται τα πρώτα μπαρ (Νηπιαγωγείο-Γκαζάκι): αμέσως θεωρούνται cult.
2007: Λειτουργεί ο σταθμός μετρό στην πλατεία Κεραμεικού. Ο εν λόγω σταθμός γίνεται μέχρι σήμερα το βασικό κίνητρο της υπερανάπτυξης της περιοχής.
Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν σύλλογο. Είναι ο «Μέγας Αλέξανδρος» (210 3479882) και έχει και blog: www.kerameikos.blogspot.com.
Το Αεριοφυλάκιο Δ15 είναι το σήμα κατατεθέν του Γκαζιού, μνημείο βιομηχανικής κληρονομιάς (1867). Διασώζεται ακέραιο, όμως κάτοικοι της περιοχής και αρχιτέκτονες φοβούνται πως θα χάσει το χαρακτήρα του, εξαιτίας των σχεδίων του δήμου για τη μετατροπή του σε χώρο συνάθροισης και συναυλιών.
1910: Αυτήν τη χρονιά, καθώς ισχυρίζονται οι ειδικοί, εγκαθίστανται οι πρώτοι οίκοι ανοχής στην περιοχή και τότε αποκτά την ονομασία «Γκαζοχώρι», που προσδιορίζει τα «σπίτια». «Γκαζοχωρίτης» αποκαλείται ο θαμώνας και «Γκαζοχωρίτισσα» η εργαζόμενη.
1945-1950: Οικοδομούνται τα πρώτα σπίτια, που κατακλύζονται από μεσαία και κατώτερα στρώματα του αθηναϊκού πληθυσμού. Ένα από τα πρώτα επαγγέλματα που ακμάζουν στο Γκάζι είναι το τύπωμα πινακίδων πάνω σε καφάσια.
1967: Οικογένειες μουσουλμάνων από τη Βόρεια Ελλάδα, τη Θράκη και άλλοι μετανάστες μετακομίζουν στο Γκάζι. Η περιοχή φημίζεται τώρα για τα φαναρτζίδικα και για τις μικρές βιοτεχνικές μονάδες της.
1983: Κλείνει το Εργοστάσιο Φωταερίου, καθώς η χρήση του γκαζιού θεωρείται ήδη παρωχημένη και η λειτουργία του ρυπογόνα για την Αθήνα.
1989: Η πρώτη οργανωμένη προσπάθεια πάνω στο χοροθέατρο, οι Ροές της Σοφίας Σπυράτου, βρίσκει στέγη στο Γκάζι.
1999: Εγκαινιάζεται ο μεγαλύτερος πολιτιστικός χώρος της πόλης, η Τεχνόπολις του Δήμου Αθηναίων στο χώρο του Εργοστασίου Φωταερίου. Εμφανίζονται τα πρώτα μπαρ (Νηπιαγωγείο-Γκαζάκι): αμέσως θεωρούνται cult.
2007: Λειτουργεί ο σταθμός μετρό στην πλατεία Κεραμεικού. Ο εν λόγω σταθμός γίνεται μέχρι σήμερα το βασικό κίνητρο της υπερανάπτυξης της περιοχής.
Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν σύλλογο. Είναι ο «Μέγας Αλέξανδρος» (210 3479882) και έχει και blog: www.kerameikos.blogspot.com.
Το Αεριοφυλάκιο Δ15 είναι το σήμα κατατεθέν του Γκαζιού, μνημείο βιομηχανικής κληρονομιάς (1867). Διασώζεται ακέραιο, όμως κάτοικοι της περιοχής και αρχιτέκτονες φοβούνται πως θα χάσει το χαρακτήρα του, εξαιτίας των σχεδίων του δήμου για τη μετατροπή του σε χώρο συνάθροισης και συναυλιών.
0 σχόλια