O Γκεόργκι Δημητρόφ (βουλγάρικα: Георги Димитров, 18 Ιουνίου 1882 - 2 Ιουλίου 1949) Βούλγαρος πολιτικός, από τα ηγετικά στελέχη του διεθνούς κομμουνιστικού κόμματος με παγκόσμια φήμη.
Το 1923 έκανε επανάσταση στη Βουλγαρία αλλά απέτυχε. Μετά την αποτυχημένη απόπειρα αναγκάστηκε να καταφύγει στη Μόσχα, μαζί με τον συνεργάτη του Βασίλη Κολαζόφ. Το 1933 βρέθηκε στη Γερμανία για κομμουνιστική δράση. Οι Χιτλερικοί φασίστες που μόλις είχαν καταλάβει την εξουσία τον συνέλαβαν και τον κατηγόρησαν για εμπρησμό του Ράιχσταγκ (το μέγαρο του κοινοβουλίου) και τον παρέπεμψαν σε δική-παρωδία με σκοπό την εκτέλεσή του. Ο Δημητρόφ όμως, κατάφερε να αποδείξει την πλεκτάνη. Η δίκη του Δημητρόφ ήταν στημένη και είχε σκοπό να δώσει πρόσχημα στον Χίτλερ για το διωγμό των κομμουνιστών. Αυτή ήταν μια μεγάλη νίκη για τον κομμουνισμό ενάντια στο φασιστικό καθεστώς του Χίτλερ.
Μετά την απαλλαγή του γύρισε στην Μόσχα και το 1935 εκλέχτηκε Γενικός Γραμματέας της Γ΄ Διεθνούς, θέση που κράτησε μέχρι το 1943 που η Διεθνής διαλύθηκε. Το 1937 έγινε μέλος του Ανώτατου Σοβιέτ. Το 1945 γύρισε στη Βουλγαρία και από το 1946 μέχρι τον θάνατο του ήταν ο πρωθυπουργός της και την οργάνωσε σε Λαϊκή Σοσιαλιστική Δημοκρατία. Οι Βούλγαροι τον θεωρούν εθνικό ηγέτη τους. Στη Σόφια υπήρχε το μαυσωλείο του μέχρι το 1999.
Το 1923 έκανε επανάσταση στη Βουλγαρία αλλά απέτυχε. Μετά την αποτυχημένη απόπειρα αναγκάστηκε να καταφύγει στη Μόσχα, μαζί με τον συνεργάτη του Βασίλη Κολαζόφ. Το 1933 βρέθηκε στη Γερμανία για κομμουνιστική δράση. Οι Χιτλερικοί φασίστες που μόλις είχαν καταλάβει την εξουσία τον συνέλαβαν και τον κατηγόρησαν για εμπρησμό του Ράιχσταγκ (το μέγαρο του κοινοβουλίου) και τον παρέπεμψαν σε δική-παρωδία με σκοπό την εκτέλεσή του. Ο Δημητρόφ όμως, κατάφερε να αποδείξει την πλεκτάνη. Η δίκη του Δημητρόφ ήταν στημένη και είχε σκοπό να δώσει πρόσχημα στον Χίτλερ για το διωγμό των κομμουνιστών. Αυτή ήταν μια μεγάλη νίκη για τον κομμουνισμό ενάντια στο φασιστικό καθεστώς του Χίτλερ.Μετά την απαλλαγή του γύρισε στην Μόσχα και το 1935 εκλέχτηκε Γενικός Γραμματέας της Γ΄ Διεθνούς, θέση που κράτησε μέχρι το 1943 που η Διεθνής διαλύθηκε. Το 1937 έγινε μέλος του Ανώτατου Σοβιέτ. Το 1945 γύρισε στη Βουλγαρία και από το 1946 μέχρι τον θάνατο του ήταν ο πρωθυπουργός της και την οργάνωσε σε Λαϊκή Σοσιαλιστική Δημοκρατία. Οι Βούλγαροι τον θεωρούν εθνικό ηγέτη τους. Στη Σόφια υπήρχε το μαυσωλείο του μέχρι το 1999.
0 σχόλια