Ο Νίκος Μπελογιάννης για τον Στάλιν
από το βιβλίο του "Νίκου Μπελογιάννη Άρθρα και Λόγοι", που ανατυπώθηκε από το εκδοτικό οίκο Νέα Ελλάδα 1953
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Σήμερα σ’ όλες τις γωνιές του κόσμου εκατοντάδες εκατομμύρια εργαζόμενοι, μυριάδες αμέτρητες απλοί άνθρωποι, εύχονται από τα βάθη της καρδιάς τους χρόνια πολλά στο Στάλιν.
Ποτέ κανένας άνθρωπος στον κόσμο υστερ’ από το Λενιν δε συγκέντρωσε τόσα βουνά αγάπης και αφοσίωσης, αλλά και τόσους σωρούς από λυσσασμένο μίσος.
Για κάθε τίμιο άνθρωπο, για κάθε αγωνιστή του δίκιου και της λευτεριάς, για την ατελείωτη φάλαγγα των κομμουνιστών, ο Στάλιν είναι ο σοφός δάσκαλος, ο αγαπημένος φίλος, ο δοξασμένος αρχηγός.
Είναι η καρδιά της καρδιάς μας.
Είναι ο «μπάρμπας» όπως με μια λέξη τον ονομάζει χαϊδευτικά ο λαός μας.
Και αντιθετα για ολους τους εκμεταλλευτες, για ολους τους εχθρους της προοδου, ο Σταλιν είναι ο πιο μισητος αντιπαλος, ο πιο φοβερος εφιαλτης τους και στον υπνο και τον ξυπνο τους.
Σημερα ο Σταλιν ενσαρκωνει τους ποθους και τις επιθυμιες, τις ελπιδες και τα ονειρα εκατομμυριων και δισεκατομμυριων ανθρωπων. Ειναι η προσωποποιηση μιας ολοκληρηρς εποχης, της πιο ιστορικης εποχης,που γνωρισε μεχρι σημερα η ανθρωποτητα, της μεγαλης σταλινικης εποχης, της εποχης του κομμουνισμου.
Γι’αυτό είναι και μεγαλος.
Στην ιστορια πολλους ειπανε και λενε μεγαλους. Ομως πολλοι λιγοι αξιζουν αυτόν τον τιτλο. Μεγαλος δεν μπορουσε να είναι ενας τυχοδιωκτης σαν τον Χιτλερ, που δοκιμασε να γυρισει την ιστορια προς τα πισω και ματοκυλησε τον κοσμο. Ουτε μπορει να ναι ποτε μεγαλος ενας εγκληματιας σαν τον Τσωρτσιλ, τον εχθρο κάθε προοδευτικου κινηματος, τον εμπρηστη ενός νεου πολεμου. Ο Σταλιν όμως είναι και παραειναι μεγαλος, όπως είναι κι ο Λενιν και ο Μαρξ.Ενας ρωσος μαρξιστης, πολύ σωστα ειπε ότι μεγαλος ανδρας είναι εκεινος που «βλεπει μακρυτερα από τους αλλους και θελει δυνατοτερα από τους αλλους». Το «να βλεπεις μακρυτερα από τους αλλους» σημαινει να βλεπεις ότι η ιστορια κινιεται προς τα μπρος,προς την προοδο και ταυτοχρονα να συλλαμβανεις κάθε φορα τους νομους αυτης της κινησης. Και το «να θελεις δυνατοτερα από τους αλλους», σημαινει να χεις ολη την αλυγιστη θεληση και δυναμη που χρειαζεται,για να μπεις επικεφαλης αυτης της ιστορικης κινησης, να συντριψεις κάθε παλιο και σαπιο και να οδηγησεις την ανθρωποτητα σ’έναν καινουργιο πιο πολιτισμενο, πιο ευτυχισμενο και πιο χαρουμενο δρομο.
Σήμερα σ’ όλες τις γωνιές του κόσμου εκατοντάδες εκατομμύρια εργαζόμενοι, μυριάδες αμέτρητες απλοί άνθρωποι, εύχονται από τα βάθη της καρδιάς τους χρόνια πολλά στο Στάλιν.
Ποτέ κανένας άνθρωπος στον κόσμο υστερ’ από το Λενιν δε συγκέντρωσε τόσα βουνά αγάπης και αφοσίωσης, αλλά και τόσους σωρούς από λυσσασμένο μίσος.
Για κάθε τίμιο άνθρωπο, για κάθε αγωνιστή του δίκιου και της λευτεριάς, για την ατελείωτη φάλαγγα των κομμουνιστών, ο Στάλιν είναι ο σοφός δάσκαλος, ο αγαπημένος φίλος, ο δοξασμένος αρχηγός.
Είναι η καρδιά της καρδιάς μας.
Είναι ο «μπάρμπας» όπως με μια λέξη τον ονομάζει χαϊδευτικά ο λαός μας.
Και αντιθετα για ολους τους εκμεταλλευτες, για ολους τους εχθρους της προοδου, ο Σταλιν είναι ο πιο μισητος αντιπαλος, ο πιο φοβερος εφιαλτης τους και στον υπνο και τον ξυπνο τους.
Σημερα ο Σταλιν ενσαρκωνει τους ποθους και τις επιθυμιες, τις ελπιδες και τα ονειρα εκατομμυριων και δισεκατομμυριων ανθρωπων. Ειναι η προσωποποιηση μιας ολοκληρηρς εποχης, της πιο ιστορικης εποχης,που γνωρισε μεχρι σημερα η ανθρωποτητα, της μεγαλης σταλινικης εποχης, της εποχης του κομμουνισμου.
Γι’αυτό είναι και μεγαλος.
Στην ιστορια πολλους ειπανε και λενε μεγαλους. Ομως πολλοι λιγοι αξιζουν αυτόν τον τιτλο. Μεγαλος δεν μπορουσε να είναι ενας τυχοδιωκτης σαν τον Χιτλερ, που δοκιμασε να γυρισει την ιστορια προς τα πισω και ματοκυλησε τον κοσμο. Ουτε μπορει να ναι ποτε μεγαλος ενας εγκληματιας σαν τον Τσωρτσιλ, τον εχθρο κάθε προοδευτικου κινηματος, τον εμπρηστη ενός νεου πολεμου. Ο Σταλιν όμως είναι και παραειναι μεγαλος, όπως είναι κι ο Λενιν και ο Μαρξ.Ενας ρωσος μαρξιστης, πολύ σωστα ειπε ότι μεγαλος ανδρας είναι εκεινος που «βλεπει μακρυτερα από τους αλλους και θελει δυνατοτερα από τους αλλους». Το «να βλεπεις μακρυτερα από τους αλλους» σημαινει να βλεπεις ότι η ιστορια κινιεται προς τα μπρος,προς την προοδο και ταυτοχρονα να συλλαμβανεις κάθε φορα τους νομους αυτης της κινησης. Και το «να θελεις δυνατοτερα από τους αλλους», σημαινει να χεις ολη την αλυγιστη θεληση και δυναμη που χρειαζεται,για να μπεις επικεφαλης αυτης της ιστορικης κινησης, να συντριψεις κάθε παλιο και σαπιο και να οδηγησεις την ανθρωποτητα σ’έναν καινουργιο πιο πολιτισμενο, πιο ευτυχισμενο και πιο χαρουμενο δρομο.
Σημερα κανενας δε βλεπει μακρυτερα από το Σταλιν και κανενας δεν εχει δυνατοτερη θεληση από το Σταλιν.
Και βλεπει μακρυτερα από κάθε αλλον ο Σταλιν γιατι σταθηκε ο καλυτερος, ο πιο πιστος μαθητης και συνεχιστης του εργου του Μαρξ και του Λενιν. Γι αυτό είναι καταπληχτικη η δυναμη της επιστημονικης του προβλεψης. Οταν μιλαει ο Σταλιν, μιλαει η ζωη, η αληθεια, η πειρα ολοκληρων αιωνων. Στα λογια του καθρεφτιζεται ολοζωντανο το παρον κα ι ζωγραφιζεται με ακριβεια το μελλον. Ο,τι λεει ο Σταλιν γινεται. Ειπε πριν την επανασταση ότι μπορει η Ρωσια να ανοιξει πρωτη το δρομο προς το σοσιαλισμο και τον ανοιξε. Ειπε ότι μπορει να ανοικοδομηθει ο σοσιαλισμος στη Ρωσια και ανοικοδομηθηκε. Ειπε από το 1925 ότι θα νικησει η Κινεζικη Επανασταση και νικησε. Ειπε, όταν ο Χιτλερ ηταν παντοδυναμος ότι ο χιτλερισμος θα συντριβει και συντριφτηκε. Ειπε ότι θα ανοικοδομηθει ο κομμουνισμος στη Ρωσια και ανοικοδομειται. Κι οταν σημερα ο Μαλενκοφ, ενας από τους πιο καλους μαθητες του Σταλιν, λεει πως «αν οι ιμπεριαλιστες εξαπολυσουν τριτο παγκοσμιο πολεμο, ο πολεμος αυτος θα ναι ο ταφος όχι μοναχα για μερικα καπιταλιστικα κρατη ξεχωριστα, μα για ολακερο τον καπιταλισμο, ποιος αμφιβαλλει ότι κι αυτό θα γινει?
Κι εχει την πιο δυνατη θεληση ο Σταλιν, γιατι η πιστη του είναι βουνο και η επιμονη του αμετρηρη. Για το Σταλιν, δεν υπαρχουν εμποδια και δυσκολιες αξεπεραστες, δεν υπαρχουν φρουρια απορθητα. Πρωταθλητης στην σκληρη παλη για τον παγκοσμιο κομμουνισμο, ο Σταλιν διαπαιδαγωγει όλα τα στελεχη του με το ιδιο του το παραδειγμα στην παλη με τις δυσκολιες, υποδειγμα αυταπαρνησης και αυτοθυσιας.
«Να μην αμφιβαλλετε συντροφοι, γραφει το 1929 στις οργανωσεις και τα μελη του κομματος που τον ευχηθηκαν για τα 50χρονα του, να μην αμφιβαλλετε ότι ειμαι ετοιμος και τωρα και παντοτε να δώσω στην υποθεση της εργατικης ταξης, της προλεταριακης επαναστασης και του παγκοσμιου κομμουνισμου, ολες μου τις ικανοτητες κι αν χρειαστει ακομα και την τελευταια σταγονα από το αιμα μου»
Ποιος από τους αντιπαλους μας εχει να επιδειξει παραδειγματα αυτοθυσιας στα «ιδανικα»τους? Μηπως ο Τρουμαν και ο Ατλυ?Μηπως ο Τσαλδαρης και ο Φρανκο?¨η μηπως η Βασιλισσα της Ολλανδιας ή ο Τσαγκ Και Σεκ? Τα «ιδανικα»τους,αυτά που λενε ιδανικα,είναι ψευτικα,καλπικα. Γι αυτό και οι ιδοι είναι καλπικοι και η ιστορια θα τους πεταξει στα σκουπιδια της. Τους μεγαλους ηρωες τους γεννουν τα μεγαλα ιδανικα, το ιδανικο του κομμουνισμου. Αυτο ζουν ακομα κι όταν πεθαινουν.
«Θα επαιρνα τον ιδιο δρομο, αν θα ξαναρχιζα τη ζωη μου, γιατι ο κομμουνισμος είναι τα νιατα του κοσμου» γραφει λιγες στιγμες πριν τουφεκιστει από τους χιτλερικους ο αλησμονητος Γαλλος διανοουμενους Γκαμπριελ Περι.
Και μια κινεζα κομμουνιστρια, που καταδικαστηκε σε θανατο,φωναζει στους στρατοδικες της εγώ ξερω γιατι εζησα και γιατι πεθαινω. Εσεις μπορειτε να μου πειτε γιατι ζειτε?
Ο Βουλγαρος Λιουτιμπροτσκι,την ωρα που θα του περνουσαν οι δημιοι το σκοιις το λαιμο,γραφει στον πατερα του,που λυγισε και του προτειννει να αποκυρηξει το κομμα του για να σωθει:» Τι μας χρειαζεται, πατερα, η ζωη μας, αν σωζοντας τη μεινουμε μοναχα ζωντανα πτωματα που βρωμουν?» Θα βαδισω προς την κρεμαλα ησυχος και χαρουμενος με καθαρη τη συνείδηση ότι στη συντομη, μα γεματη αγωνες για τη λευτερια ζωη μου δε ντροπιασα ουτε το ονομα του Κομματος, ουτε το δικο σου, πατερα: Και με το σκοινι στο λαιμο σας φωναζω: Ψηλα το κεφαλι πατερα, αγαπημενη μου γυναικα, μικρο μου παιδι, που δε σε ειδα ποτε…»
Ακομα ο Χριστος Φιλιδης γραφει το 43 στην αδελφη του, όταν πανε να τον εκτελεσουν:
«Δεν εχει σημασια το ποσο θα ζησεις και ποτε θα πεθανεις αλλα πώς θα ζησεις και πώς θα πεθανεις»
Και ακομα με το ιδανικο του κομμουνισμου και με το παραδειγμα του Σταλιν διαπαιδαγωγηθηκαν και προσφεραν σημερα, οτι πολυτιμοτερο ειχαν χιλιαδες ελληνες κομμουνιστες από τον αξεχαστο Αναστασιαδη μεχρι το νεαρο αγρτη της πιο απομακρυσμενης γωνιας της χωρας μας.
Ο,τι πιο αγνο και μεγαλο, οτι πιο αληθινο και ανθρωπινο, οτι δυνατο και ηρωικο εχει να δειξει η ιστορια σημερα, αυτό γεννιεται από τις ιδεες του κομμουνισμος, το εμπνεει ο Σταλιν, που ενσαρκωνει την αλύγιστη θεληση και αποφαση εκατομμυριων μαζων για το γκρεμισμα της σκλαβιας και το χτισιμο μιας καινουργιας φωτεινης και χαρουμενης ζωης.
Ο Σταλιν αναθρεψε και διαπαιδαγωγησε το μεγαλο επιτελειο του κομμουνισμος, το Μαο Τσε Τουνγκ, τον Τορέζ, τον Τολιατι, τον Ρακοσι, τον Πολιτ, τον Γκοτβαλντ, τον Τσερβενκοφ, τον Πικ, την Πασιοναρια, τον Ντεζ, τον Πρεστες, τον Ζαχαριαδη και τοσους αλλους αγαπημενους ηγετες των λαων της γης.
Γι’αυτό σημερα από τη μια ακρη της γης ισαμε την άλλη, ο Γαλλος εργαζομενος, κι ο Ινδος δουλοπαροικος, ο Ιταλος εργατης κι ο μαυρος της Αφρικης, ο Ελληνας αγροτης κι ο τσομπανος της Μογγολιας, καθενας που κερδιζει το ψωμι του με τον ιδρωτα του, ευχεται στο Σταλιν από τα τριβαθα της καρδιας του να ζει πολλα-παρα πολλα χρονια.
Αλλα, συντροφοι, η καλυτερη τιμη, το λαμπροτερο δωρο που θα μπορουσαμε να προσφερουμε στον αγαπημενο μας Σταλιν θα είναι να προσπαθουμε ολοι, με μια επιμονη, αδιακοπη προσπαθεια, να γινουμε αξια παιδια του. Το ονειρο κάθε αγωνιστη, πρεπει να ναι να μοιασει οσο περισσοτερο μπορει με το Σταλιν
Να διδαχτουμε από τη σοφια του, που με κρυσταλλενια λαμπροτητα και απλοτητα βρισκεται μεσα στα εργα του.
Να μαθαινουμε, όπως ο Σταλιν, να διδασκομαστε από το λαο, από τις μαζες.
Να διδαχτουμε από τις εξοχες οργανωτικες του ικανοτητες, αποτη δυναμη να διαλεγει τα στελεχη και να οργανωνει τον ελεγχο της δουλιας.
Να μας γινει παραδειγμα η ιδιωτικη ζωη του, η απλοτητα και η σεμνοτητα του, η αποστροφη του στους θορυβοποιους, τους φλυαρους, τους κολλακες, και τους δουλοπρεπεις ανθρωπους.
Γι’αυτό σημερα από τη μια ακρη της γης ισαμε την άλλη, ο Γαλλος εργαζομενος, κι ο Ινδος δουλοπαροικος, ο Ιταλος εργατης κι ο μαυρος της Αφρικης, ο Ελληνας αγροτης κι ο τσομπανος της Μογγολιας, καθενας που κερδιζει το ψωμι του με τον ιδρωτα του, ευχεται στο Σταλιν από τα τριβαθα της καρδιας του να ζει πολλα-παρα πολλα χρονια.
Αλλα, συντροφοι, η καλυτερη τιμη, το λαμπροτερο δωρο που θα μπορουσαμε να προσφερουμε στον αγαπημενο μας Σταλιν θα είναι να προσπαθουμε ολοι, με μια επιμονη, αδιακοπη προσπαθεια, να γινουμε αξια παιδια του. Το ονειρο κάθε αγωνιστη, πρεπει να ναι να μοιασει οσο περισσοτερο μπορει με το Σταλιν
Να διδαχτουμε από τη σοφια του, που με κρυσταλλενια λαμπροτητα και απλοτητα βρισκεται μεσα στα εργα του.
Να μαθαινουμε, όπως ο Σταλιν, να διδασκομαστε από το λαο, από τις μαζες.
Να διδαχτουμε από τις εξοχες οργανωτικες του ικανοτητες, αποτη δυναμη να διαλεγει τα στελεχη και να οργανωνει τον ελεγχο της δουλιας.
Να μας γινει παραδειγμα η ιδιωτικη ζωη του, η απλοτητα και η σεμνοτητα του, η αποστροφη του στους θορυβοποιους, τους φλυαρους, τους κολλακες, και τους δουλοπρεπεις ανθρωπους.
Συντροφοι και συντροφισσες,
Σημερα ολοι οι ταπεινοι και κατατρεγμενοι της γης ορκιζονται στ ονομα του Σταλιν. Ολοι οσοι ζουν στην καταφρονια πιστευουν ότι θα γινουν το παν, γιατι τον αγωνα τους τον καθοδηγει ο Σταλιν. Κι ολοι εμεις οι Ελληνες αγωνιστες, πιστευουμε πως επαθλο του αγωνα μας θαναι συντομα η λαϊκοδημοκρατικη-σοσιαλιστικη Ελλαδα, γιατι τον ηρωικο μας αγωνα τον παραστεκει ο Σταλιν και γιατι θα κανουμε οτι μπορουμε να φανουμε ανταξιοι του μεγαλου μας δασκαλου και αγαπημενου μας συντροφου και φιλου.
Στ’ονομα του Σταλιν, για τα μεγαλα μας ιδανικα, ποτιστηκε με το αιμα των ηρωων μας και κάθε γωνια της πατριδας μας. Κι αν αυτή τη στιγμη μπορουσε μαζι μας να φωναξουν οι πολιτειες και τα βουνα μας, οι καμποι και τα χωρια μας, θα φωναζαν και θα λεγαν:
«Ζησε ακομα πολύ, παρα πολύ, μεγαλε Σταλιν!»
από το βιβλίο "Νίκου Μπελογιάννη Άρθρα και Λόγοι", που ανατυπώθηκε από το εκδοτικό οίκο Νέα Ελλάδα 1953
0 σχόλια