Ο Victor Jara γεννήθηκε σε μια μικρή πολη έξω από τo Santiago. Οι γονείς του ήταν αγρότες, Amanda και Manuel εργάζονταν πολύ σκληρά για ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις τις καθημερινής ζωής. Παράλληλα στο σπίτι επικρατούσε αναστάτωση εξαιτίας του αλκοολικού πατέρα.

Μετά από πολλά δύσκολα χρόνια μετακινήθηκαν προς την επαρχία ώστε ο πατέρας να ασχοληθεί με αγροτικές δουλειές, όπου παράλληλα δούλευε και ο Victor για να συνεισφέρει στα έξοδα του σπιτιού καθώς υπήρχαν στην οικογένεια μικρότερα αδέλφια και αδελφές. Τραγουδούσε από μικρός και έπαιζε στην κιθάρα του πολλά παραδοσιακά και λαϊκά τραγούδια τις Χιλής όπου μεγάλη επιρροή σε αυτό άσκησε η μητέρα του.

Το ξεκίνημα στη μουσική
Ο Victor τελειώντας τo γυμνάσιο ασχολήθηκε με την λογιστική. Δυστυχώς η μητέρα του πέθανε όταν ο Victor ήταν 15 χρόνων. Μετά την στρατιωτική του θητεία επέστρεψε στην γενέτειρα του όπου αντιμετώπισε την ανεργία. Έτσι άρχισε με ζήλο να μαθένει τα παραδοσιακά τραγούδια τις Χιλής μαζί με μια ομάδα φίλων του.
Εκείνη την περίοδο ανέπτυξε ένα μεγάλο ενδιαφέρον για τo θέατρο. Με τον καιρό απέκτησε τόση εμπειρία όπου και συμμετείχε σε παρα πολλές θεατρικές παραγωγές. Παράλληλα εμφανιζόταν σε ένα μικρό cafe του Santiago όπου σιγά σιγά απέκτησε τo κοινό του .Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου άρχισε να αναμιγνύεται με την πολιτική τις Χιλής. Τo 1966 κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο Victor Jara.
Τα επόμενα χρόνια συνέχισε ως διευθυντής θεάτρων αλλα ασχολούταν παράλληλα όλο και περισσότερο με τα τραγούδια και τις πολιτικές του δραστηριότητες.
Τέλος τo 1970 άφησε την ζωή του θεάτρου για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τον λαό τις Xιλής μέσο τον τραγουδιών και τις πολιτικής του.

Η "μουσική μεταρρύθμιση"Τα τραγούδια του Jara εκφράζουν τους απλούς ανθρώπους τις Χιλής. Είχε μια μεγάλη αγάπη για την εργατική τάξη. Λόγο τις μεγάλης αγάπης για την χώρα του τα τραγούδια του επιτίθονταν ενάντια στις αδικίες στην κοινωνία και τα πολιτικά σκάνδαλα. Στον Jara οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος η μουσική μεταρρύθμιση γνωστή ως nueva cancion (νέο τραγούδι)
Μέσα από τα τραγούδια του μπόρεσε να εκφράσει τις πολιτικές του ιδέες.

Ο πολιτικός αγώναςΣτήριξε την πολιτική του Salvador Allende και μαζί με άλλους τραγουδιστές έδωσε συναυλίες υπέρ του. Μια από αυτές ήταν η συναυλία στο στάδιο τις Χιλής όπου αμέσως μετά από αυτήν τις προεκλογική εκστρατεία ο Αllende εκλέχθηκε Πρόεδρος. Μαζί με άλλους καλλιτέχνες με κονσέρτα και εκδηλώσεις πλαισίωσαν την προεκλογική εκσταρτεία του Αλιέντε για τις εκλογές του 1970.

Η δολοφονία του Βίκτορ ΧάραΤην ημέρα του πραξικοπήματος ο Βίκτορ Χάρα ήταν στην δουλειά του στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο. Περικυκλώθηκε από τους στρατιώτες του καθεστώτος του Πινοσέτ και συνελήφθη. Για πέντε ημέρες κρατήθηκε και βασανίστηκε σε υπόγεια κρατητήρια και μυστικές φυλακές, χωρίς τροφή και νερό.
Οι σύντροφοι του που σώθηκαν από αυτον τον εφιάλτη, λένε ότι ούτε στιγμή δεν νοιάστηκε για τη δική του ζωή. Μοναδική του έγνοια ήταν η κατάσταση των συντρόφων του.
Στο τέλος της πέμπτης μέρας ο Βίκτορ Χάρα μεταφέρθηκε μαζί με άλλους στο Στάδιο του Σαντιάγο, εκεί που λίγο καιρό πριν τραγουδούσε για τον Αλιέντε και τη Δημοκρατία, τώρα πια τόπο μαρτυρίου και σφαγής αμέτρητων αγωνιστών.

Τον βασάνισαν, του έσπασαν τα χέρια, (άλλοι υποστηρίζουν ότι του τα έκοψαν) για να μην μπορεί να παίζει πλέον την κιθάρα του και να εμψυχώνει τους συντρόφους του.
Παρόλα αυτά τα βασανιστήρια, ο Jara συνέχισε τις εμφανίσεις του σε δημοσιους χώρους όπου σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα ξυλοκοπήθηκε.

Σε μια από αυτές τις εμφανίσεις του δολοφονήθηκε από τις δικτατορικές στρατιωτικές δυνάμεις του καθεστώτος του Πινοσέτ με οπλοπολυβόλο. Ο Βίκτορ Χάρα με μοναδικό πάθος και δύναμη τραγούδησε το τραγούδι της Λαϊκής Ενότητας και τότε οι εκτελεστές του Πινοσέτ τον γάζωσαν με σφαίρες. Τo πτώμα του μεταφέρθηκε σε ομαδικό τάφο.

Το μόνο που έμεινε ήταν ένα μισοτελειωμένο ποίημα σε ένα βρώμικο κομμάτι χαρτιού που έγραψε κατά τις ημέρες της κράτησης του και του βασανισμού του.


"Η σιωπή και οι κραυγές θα είναι το τέλος του τραγουδιού μου"...

Κυριακή, 6 Δεκεμβρίου 2009 36 και πλέον χρόνια αφότου βασανίστηκε και εκτελέστηκε από τη χούντα στη Χιλή, ο τραγουδιστής Βίκτορ Χάρα κηδεύθηκε ξανά χθες Σάββατο, σε μια τελετή που παρακολούθησαν χιλιάδες άνθρωποι. Ο Χάρα είχε δεχθεί έναν καταιγισμό από σφαίρες τέσσερις ημέρες μετά το πραξικόπημα του 1973 με το οποίο κατέλαβε την εξουσία ο στρατηγός Αουγκούστο Πινοτσέτ. Ο Χάρα, τραγουδοποιός, συγγραφέας θεατρικών έργων και εμβληματική μορφή της καλλιτεχνικής τάσης που έμεινε γνωστή ως Nueva Canci?n ("νέο τραγούδι") συνελήφθη την 11η Σεπτεμβρίου 1973 και μεταφέρθηκε στο Στάδιο της Χιλής, όπου βασανίστηκε και ακολούθως εκτελέστηκε.
Οι αρχές προχώρησαν στην εκταφή της σορού του τον Ιούνιο στο πλαίσιο ερευνών για τις ακριβείς συνθήκες του θανάτου του.
Η Βρετανικής καταγωγής χήρα του, Τζόαν Τέρνερ Χάρα, βρισκόταν στην κεφαλή της πομπής, με την οποία ολοκληρώθηκε το τριήμερο εκδηλώσεων στην μνήμη του. Στην αγρυπνία, την Πέμπτη, παρέστη και η πρόεδρος της Χιλής Μισέλ Μπατσελέτ.
Πολλοί από τους συμμετέχοντες στην τελετή κρατούσαν λουλούδια, άλλοι τραγουδούσαν μερικά από τα πιο γνωστά του κομμάτια και άλλοι θρηνούσαν το χαμό του και τις δικές τους απώλειες - καθώς πάρα πολλοί έχασαν συγγενείς στην διάρκεια του καθεστώτος Πινοτσέτ.
Το 2003, όταν συμπληρώθηκε η 30ή επέτειος του πραξικοπήματος, το γήπεδο όπου εκτελέστηκε μετονομάστηκε σε Στάδιο Βίκτορ Χάρα.